Daloka — текст песни

Trymajecca śviet

Na niaŭkludnych hlinianych nahach.

Miž sezonu sniahoŭ

Nas viadzie zaciarušany šlach.

Skroź choład i strach

Padymajecca vieličny ptach,

Jon kiruje daloka,

I viecier sciudziony niaŭznak.

Daloka... Daloka...

Daloka... Daloka...

Ni svoj, ni čužy,

Ja idu ad miažy da miažy

Praz imžu, praz smuhu

I praz žycciaŭ byłych miražy.

I svoj, i čužy,

Ja idu ad dušy da dušy.

Dzie cudoŭny toj kraj,

Dzie ziamlu nie ŭkryvajuć kryžy!

Daloka... Daloka...

Daloka... Daloka...

Voś kryž, to niasi ž,

Nad natoŭpam ty siońnia ŭźlaciš

U srabrystuju biel,

Dzie daŭno ŭžo hukajuć ciabie.

Daloka... Daloka...

Daloka... Daloka...